Een eigen tekstboekje?   Het is op de meeste plaatsen normaal dat de bruidsparen een eigen tekstboekje maken voor hun huwelijksviering in de kerk. Natuurlijk is het geen verplichting, om een eigen boekje te maken, maar het kan ook een kans zijn om zelf, bij de voorbereiding, intensiever bezig te zijn met wat er tijdens de huwelijksviering gebeurt. Daarom bevelen wij het samenstellen van een boekje wel aan.

Maar... hoe doen we dat?

Toch zou het niet eerlijk zijn om tegen aanstaande bruidsparen te zeggen: "maak maar wat en veel plezier ermee!" Het is ook niet fair om een stapel boekjes van andere bruidsparen mee te geven en te zeggen: "kies maar uit wat je aanspreekt." Priesters en diakens mogen niet van jonge mensen zonder speciale vooropleiding verwachten dat ze precies weten hoe je een huwelijksviering samenstelt. Je verkoopt als apotheker ook geen medicijnen zonder bijsluiter of verpakkingsbijlage, want dan komen er ongelukken. Moderne mensen mogen dan wel veel kunnen, maar ieder heeft zijn specialisatie. Als het gaat over kerkelijke vieringen hebben moderne mensen daar gewoon hulp bij nodig, en er zijn bovendien duidelijke grenzen aan wat kan in een kerk en wat niet. Daar is niks mis mee. Daarom bieden wij voor alle mogelijke soorten vieringen een map aan, waarin alle keuzeteksten bij elkaar staan, en ook waarom bepaalde teksten op bepaalde plaatsen staan. (voor wie al weet wat hij/zij wil: zie de buttons onderaan deze pagina)

Waar sta jij? Niet zo'n band met de Kerk?

We vinden het jammer als mensen die trouwen voor de Kerk niet zoveel interesse hebben in het dagelijkse leven van de Kerk. Maar we maken er geen toestanden van. Of iemand veel of weinig in de kerk komt, of iemand zelfs wel ingeschreven staat in een parochie: de deur staat open voor alle gedoopten die willen trouwen.

Dat wil niet zeggen dat we het normaal vinden als de kerkelijke betrokkenheid helemaal niets uit zou maken voor de viering in de kerk. Normaal heeft de huwelijkssluiting tussen twee gedoopten plaats binnen de viering van de eucharistie. Hoewel de sacramenten van het huwelijk en de Eucharistie sterk met elkaar verbonden zijn, is het nooit vanzelfsprekend en ook nooit een verplichting.

Eucharistie-vieren en 'ter communie-gaan' heeft voor de Kerk altijd iets te maken met gemeenschap en een echte band met de Kerk. Het is gewoon niet eerlijk tegenover jezelf en de mensen die wel elke week trouw naar de kerk gaan, als jonge mensen die er rond voor uitkomen alleen bij speciale gelegenheden naar de kerk te gaan (bij begrafenissen, huwelijken en soms nog met kerstmis) en ook niet meer wíllen dan dat, bij een huwelijksviering per se de heilige communie willen ontvangen. De heilige communie is geen vanzelfsprekend recht, zoals het huwelijk dat wel is...

Daarom kiezen steeds meer mensen - in samenspraak met de pastoor of diaken - om een huwelijksviering zonder Eucharistie te vieren. Het is eerlijker tegenover iedereen en er zijn dan (meestal) meer mogelijkheden voor eigen creativiteit, gedichten en muziek. Soms hebben ouders of grootouders wel moeite met een huwelijk zonder communie. Maar dan moeten we maar zo bedenken: niet de familie trouwt, maar jullie. En als zij jullie niet hebben kunnen of willen overtuigen dat de Eucharistie elke week de moeite waard is, dan is het niet fair om dat op de huwelijksdag wel te doen.

Waar sta jij? Wel een regelmatige kerkganger?

Voor wie wel een duidelijke band met de parochiegemeenschap hebben, en regelmatig de heilige communie ontvangen, is het natuurlijk heel mooi en goed om bij een huwelijksviering de Eucharistie te vieren. Soms kan de huwelijksvoorbereiding een nieuwe uitdaging zijn om juist nu weer wel vaker de zondagsvieringen mee te beleven, zoals we ook elders op deze pagina's aanbevelen. In dat geval heeft een Eucharistieviering natuurlijk een mooie plaats in groei naar het huwelijkssacrament, en de beleving van Gods overweldigende liefde.

Gemengde huwelijken

Bij huwelijken tussen gedoopten van verschillende geloofsovertuigingen (zogenaamde 'gemengde huwelijken' tussen een katholiek en een niet-katholiek christen) is het niet verboden om de Eucharistie te vieren, maar het wordt omwille van wederzijds respect aanbevolen dan een dienst van gebed te houden. Dan kan iedereen zijn/haar eigen geloof vrijer beleven en hoeft niemand zich opgelaten te voelen. Vieringen die een echt oecumenisch karakter hebben, zijn nooit een Eucharistieviering. Datzelfde geldt voor huwelijken tussen een katholiek-gedoopte en iemand die helemaal niet gedoopt is.

De mogelijkheden

Daarom bieden wij twee mogelijkheden om jullie huwelijk in de kerk te laten plaatsvinden:

• Een Huwelijk met Eucharistie, voor wie regelmatig en graag met de kerkgemeenschap de Eucharistie wil vieren;

• Een Huwelijk met een Viering van Woord en Gebed, voor wie wel in de kerk wil trouwen, maar zich vrij wil voelen om anders niet naar de kerk te gaan en ook geen echte band wil hebben met de Kerk en de parochie; of voor wie trouwt in een 'gemengd huwelijk'.

Voor beide mogelijkheden is een keuzemap met teksten beschikbaar, en je kunt die zien door op de onderstaande buttons te drukken: